|
Παλαιότερα, για να λειτουργήσει αρμονικά ένα νέο περιφερειακό, μια επισυσκευή ή επιπρόγραμμα ήταν ανάγκη να συνοριστεί με το σύστημα του υπολογιστή. Αυτό σήμαινε να δώσει στο ΛΣ βασικές παραμέτρους του νέου στοιχείου σημαντικές για την λειτουργία του. Μετά την εισαγωγή των στοιχείων ο υπολογιστής έπρεπε να κλεινανηχτεί για να φορτωθούν τα στοιχεία στην μνήμη και να λειτουργήσει το σύστημα.
Σήμερα με την παρουσία σαφηνισμών στην ίδιο το νέο στοιχείο ή και με ενδοσάρωση των θυρών από το ΛΣ, η ΕκΧ μιας συσκευής γίνεται αυτόματα φτάνει να είναι γενικά συμβατή με το όλο σύστημα.
|
