Μια παλιά τεχνολογία των Λειτουργικών Συστημάτων Δίσκων (ΛΣΔ). Επειδή τα συστήματα αυτά δεν είχαν δυνατότητα εναλλαγής εργασιών μεταξύ απλής μεταπήδησης από ένα παράθυρο σε άλλο, προσφερόταν η δυνατότητα, αφού τελειώσει τις διεργασίες μια εφαρμογή να παραμείνει στην μνήμη ανενεργός και να κληθεί για εκτέλεση εργασίας αργότερα.
Αυτό το στοιχείο ανήκει, λόγω της πολυδιεργασίας, στην ιστορία της υπολογιστικής. Παραμένει όμως κάτι που το είδαμε σε μαθήματα πληροφορικής. Αντί να αφήνεται μια εφαρμογή ανοιχτή για να χρησιμοποιείται όταν χρειάζεται, τα παιδιά έμαθαν να την κλείνουν και ύστερα, στην ανάγκη, να την φορτώνουν. Σπατάλη χρόνου.
|