|
Ας ξεκινήσουμε με τον όρο «σύννεφο». Το σύννεφο παρουσιάστηκε πριν λίγα χρόνια ως περιγραφικός της ασάφειας και γενικά της ανοργανωσίας του Διαδικτύου (Δδ). Μεταδίδοντας ή μπαίνοντας στο διαδίκτυο δεν βρίσκεσαι σε ένα συνολικά οργανωμένο τόπο. Κατά την αποστολή ή λήψη μηνυμάτων ή δδμνων πραγματικά είναι άγνωστο ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν για να φτάσουν στον προορισμό τους.
Βέβαια υπάρχουν τρόποι και προγράμματα καταγραφής των αλμάτων και της διαδρομής αν κάποιος το θέλει. Ο όρος ισχύει, η «συννεφική» υπόσταση του Δδ εξακολουθεί να υπάρχει.
Μετά και ξαφνικά μας ήρθε ο όρος «νέφος» και «νεφική υπολογιστική». (Προσέξτε τη διαφορά που εισηγούμαστε στην ελληνική: σύννεφο, νέφος. Αυτή η διαφορά δεν υπάρχει στην αγγλική).
Λοιπόν, τώρα μπορείς εκκινώντας τον υπολογιστή σου να μην έχεις ούτε μια γραμμή ενός προγράμματος, απλώς μια διεύθυνση του ΠΝΥ (Παροχέα Νεφικής Υπολογιστικής) με τον οποίο συνδέεσαι κι αυτός σου παρέχει τα πάντα.
Πρωτ’ απ’ όλα σου παρέχει τον προσβάτη για εύκολη σύνδεση μαζί του και με το Δδ, και ύστερα όποια εφαρμογή θέλεις. Δουλεύοντας νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο τοπικό επίπεδο. Όχι. Μνήμη, αποθηκεύσεις, παρεκδόσεις, διευθύνσεις, όλα, γίνονται στο νέφος σε κάποιο μέρος ή μέρη του πλανήτη. Πρόκειται για το έπακρο της πελατειακής αρχιτεκτονικής.
|
