Στην αρχή ήταν ο ΑΠΚΑΠ που έδινε, με μια Οκτάδα (7+1 δυφία) 256 χαρακτήρες. Αριθμός που μπορεί να καλύψει το αγγλικό αλφάβητο (1-128) και ένα άλλο αλφάβητο (129-256). Αλλά υπήρχαν προβλήματα, ιδίως στην μεταφορά από ένα αλφάβητο στο άλλο, για γλώσσες που χρησιμοποιούν τον 129-256 κώδικα. Εκτός απ’ αυτό υπήρχαν οι ανάγκες για ένα πιο ευρύ κώδικα για να καλυφθούν ικανοποιητικά τα ΚΙΚ (Κινέζικα, Ιαπωνικά, Κορεάτικα).
Η σύλληψη για το Μονοκώδικα είναι απλή. Αντί για 8 δυφία (μια Oκτάδα) να χρησιμοποιηθούν 16. Ο αριθμός των χαρακτήρων αυξάνεται σε πάνω από 65000, αριθμός αρκετά μεγάλος για τους χαρακτήρες σχεδόν όλων των σε χρήση γλωσσών. Αν μάλιστα χρησιμοποιηθούν μια Οκτάδα ως 4 Οκτάδες (32 δυφία) τότε φτάνουμε στη δυνατότητα 1εκ. χαρακτήρων. Μπορεί έτσι να καλυφθεί κάθε χαρακτήρας που έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ.
Τελευταία η Κοινοπραξία του Μονοκώδικα, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, προχωρούσε στην κωδικοποίηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών. Πιστεύεται ότι ο Μονοκώδικας θα αντικαταστήσει τον ΑΠΚΑΠ και όλες τις εκδόσεις του λόγω της ευκολίας που προσφέρει στους προγραμματιστές παγκοσμίως.
|