|
Μνήμη αποκαλείται γενικά κάθε μέσο το οποίο δύναται να συγκρατεί και να παραδίδει δδμνα όταν του ζητηθεί. Αλλά, και αυτό είναι ένα μεγάλο αλλά, επικρατεί σύγχυση στην χρήση του όρου. Θα προσπαθήσουμε εδώ να τα ξεκαθαρίσουμε με κατηγοριοποίηση.
Υπάρχουν δυο ειδών μνήμες, οι «πτητικές» και οι «μη πτητικές», (volatile, non volatile). Οι πτητικές, χάνουν το περιεχόμενό τους όταν απηλεκτριστούν και οι μη πτητικές συγκρατούν τα στοιχεία και μετά την απηλεκτροδότηση. (Πτητικός είναι αυτός που πετά, που χάνεται, που εξαερώνεται). Σχεδόν πάντα «μνήμη του υπολογιστή» αποκαλείται η ΜΤΠ (μιταυπί, RAM). Η Μνήμη Τυχαίας Πρόσβασης, λοιπόν, είναι πτητική και είναι σ’ αυτήν που φορτώνονται τόσο το ΛΣ όσο και τα προγράμματα εφαρμογής και τα δεδομένα, απαραίτητα και τα τρία για εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας.
Ο όρος που χρησιμοποιείται για μη πτητικές μνήμες είναι «αποθήκες». Αυτές οι μνήμες, συνήθως δίσκοι, μπορεί να είναι «βατοί» (προσπελάσιμοι) ή «άβατοι» (απροσπέλαστοι). Αυτό το χαρακτηριστικό αναφέρεται στο καταπόσο μας επιτρέπουν να σβήσουμε και να γράψουμε πάνω τους, να προσθαφαιρέσουμε δδμνα. Το ΣΔ ΜΑΜ, (Μόνο Αναγνώσιμη Μνήμη, CD ROM), είναι άβατος, περιέχει αυτό που περιέχει κι έχει κλειστές τις πόρτες.
Ένας ΣΔ-Επανεγγράψιμος μας παρέχει τη δυνατότητα να σβήσουμε και να γράψουμε. Η φορητή κάρτα μνήμης (φορητή μνήμη) που αντικαθιστά δίσκους σχετικά μικρής χωρητικότητας, είναι μια μη πτητική βατή μνήμη. Την κουβαλούμε όπου θέλουμε. Λειτουργεί όπως και οι παλιές δισκέτες. Γι αυτό και οι υπολογιστές την αναγνωρίζουν ως δίσκο. Λόγω των σαφηνισμών που φέρει.
|
