|
Η Μνήμη Τυχαίας Πρόσβασης είναι ο πιο γνωστός τύπος μνήμης που έχουν οι υπολογιστές. Πρόκειται για τη μνήμη όπου φορτώνονται όλα τα στοιχεία για να εκτελεστεί μια εργασία. Αποτελείται από δυο-τρία κυκλοπλακίδια και είναι πτητική, δηλαδή χάνει το φορτίο δδμνων μόλις απηλεκτριστεί.
Ονομάζεται και κύρια μνήμη. Οτιδήποτε άλλο αποκαλείται μνήμη είναι απλώς μέσο αποθήκευσης. Ο υπολογιστής εκτελεί οποιαδήποτε εντολή και εργασία από δδμνα που βρίσκονται πάνω σ’ αυτή τη μνήμη. Αν κάτι απουσιάζει πρέπει να φορτωθεί στη ΜΤΠ για να γίνει δουλειά. Η κύρια μνήμη είναι περιορισμένη, δεν μπορεί να χωρέσει, για παράδειγμα, όλο το περιεχόμενο ενός σκλ.δ.
Η συνηθισμένη χωρητικότητα της κύριας μνήμης ενός επτρπζιου υπλγστή σήμερα είναι μια ΓΟ (γιγοκτάδα, δηλ. 1,073,741,824 Οκτάδες). Τα δδμνα καταχωρούνται στη ΜΤΠ ως δυφία, δηλ. 0 ή 1. Φανταστείτε πόσα 0 και 1 χρειάζεται να κρατεί η μνήμη όταν είναι φορτωμένη το Λειτουργικό Σύστημα (ΛΣ) και ένα πργραμα εφαρμογής, όταν, για παράδειγμα, το κάθε γράμμα χρειάζεται συνήθως 8 δυφία για να αναπαρασταθεί.
Στην ΜΤΠ φορτώνεται το ΛΣ, πολλές φορές εν μέρει για εξοικονόμηση χώρου, και η εφαρμογή που θέλει ο χρήστης. Αν οι εφαρμογές είναι πολλές ή το μέγεθος των δδμνων μεγάλο τότε ο υπολογιστής προσαοκομίζει (εναλλάσσει). Δηλ. παίρνει και φέρνει στοιχεία από τον σκλ.δ. ή άλλους πόρους. Φέρνει τα στοιχεία που χρειάζεται, εκτελεί την πρώτη εντολή που έχει, κι αν, για να εκτέλεση τη δεύτερη, χρειάζεται άλλα στοιχεία, καταγράφει τα προηγούμενα σε προσωρινά εκχωρημένη μνήμη του σκλ.δ. φέρνει τα άλλα που χρειάζεται και πάει λέγοντας. Και όλα αυτά πριν προλάβετε να σκεφτείτε τι θέλετε.
Υπάρχουν τρόποι για επιτάχυνση που αποφεύγουν την ΜΤΠ. Οι συνεπεξεργαστές προσάγουν αυτόνομα πολλά στοιχεία ιδίως αντικείμενα χωρίς προσαγωγή στη μνήμη. Για παράδειγμα τα γραφικά δεν προσάγονται στην κύρια νήμη αλλά αναπαράγονται από τον επεξεργαστή γραφικών.
Ονομάζεται μνήμη τυχαίας πρόσβασης γιατί το κάθε δυφίο είναι προσβάσιμο από μόνο του ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται. Δυο είναι τα επικρατέστερα είδη μνήμης. Υπάρχουν η ΔΜΤΠ (Δυναμική Μνήμη Τυχαίας Πρόσβασης) και η ΣΜΤΠ (Στατική ΜΤΠ). Η ΔΜΤΠ, που είναι η πιο συνηθισμένη πρέπει να ανανεώνεται χιλιάδες φορές το δευτερόλεπτο για να κρατεί το φορτίο της γι’ αυτό και δεν είναι τόσο γρήγορη όσο η ΣΜΤΠ που δεν χρειάζεται ανανέωση, και είναι πιο ακριβή.
Η ταχύτητα της μνήμης είναι ο χρόνος που χρειάζεται για πρόσβαση σε ένα στοιχείο και μετριέται σε νδ (νανοδεύτερα) δηλ. δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Μνήμη δεν έχουν μόνο οι υπολογιστές αλλά και τα περιφερειακά όπως οι εκτυπωτές, τα κινητά, και τώρα σταθερά τηλέφωνα, οι φωτογραφικές κ.α.
|
