|
Μεγάλη υπόθεση ο σαρωτής. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση τεχνολογία είναι συγκεντρωμένη στον φτηνό σας σαρωτή που τον χρησιμοποιείτε για να διανέμετε την φωτογραφία της αφεντομουτσουνάρας σας στο διαδίκτυο.
Τι κάνουν οι σαρωτές είναι να μετατρέψουν μιαν εικόνα ή ένα κείμενο σε ψηφία, δηλ 0 και 1 για να μπορεί ένας υπολογιστής να τα χρησιμοποιήσει είτε για αναπαραγωγή, αποστολή ή και επεμβατική αλλαγή.
Ένας οπτικός σαρωτής δεν διαφοροποιεί μτξυ κειμένου και εικόνας. Όλα γι αυτόν είναι εικόνες που τους μετατρέπει σε δυφιοχάρτες. (Για αναγνώριση χαρακτήρων χρειάζεται λογισμικό ΟΠΑΧ (Οπτική Αναγνώριση Χαρακτήρων) που σχεδόν πάντα παρέχεται με την αγορά σαρωτή. Δηλ. την αναγνώριση την κάνει ο υπολογιστής, όχι ο σαρωτής ο οποίος απλώς στέλλει στον υπολογιστή δυφία.
Και πώς γίνεται η σάρωση; Όλη η επιφάνεια που θα σαρωθεί είναι νοητικά ένα μητρότυπο με στήλες και σειρές (άδεια τετραγωνάκια). Το νοητικό μετατρέπεται σε ουσιαστικό κατά τη σάρωση. Ότι περιέχει το κάθε τετραγωνάκι της προς σάρωση επιφάνειας ψηφιοποιείται και έτσι ένα ακριβές αντίγραφο, ένας δυφιοχάρτης, καταχωρείται στην μνήμη και από κει οπουδήποτε αλλού για φύλαξη.
Αν η επιφάνεια προς σάρωση είναι ασπρόμαυρη για κάθε τετραγωνάκι αρκεί ένα δυφίο. Αν όμως είναι έγχρωμη τότε χρησιμοποιούνται μέχρι 32 δυφία. Εφόσον γίνει η σάρωση έχουμε σε ψηφιακή μορφή ένα αντίγραφο της εικόνας που ουσιαστικά είναι ένα μάτσο δυφία.
|
