|
Όταν δεν αρκούσαν οι υπερθετικοί των λέξεων ευτυχώς βρέθηκε το λατινικό super και όταν δεν αρκούσε ούτε αυτό βρέθηκε το ελληνικό υπερ- που χρησίμευσε αρκετά παρ’ όλον ότι είναι απ’ την ίδια ρίζα με το σούπερ. Και όταν εξαντλήθηκε το υπερ- εμφανίστηκε το ultra. Ακόμα να εξαντληθεί αλλά νάστε έτοιμοι να κομίσετε το άκρος και άκρως ή άκρο-.
Η διαβάθμιση στις ευρωπαϊκές γλώσσες είναι: super, hyper, ultra. Στην ελληνική είναι υπερ- και άκρος. Εκτός αν μπάσουμε και τις λατινικές οπότε έχουμε σούπερ, υπερ, ούλτρα, άκρος. Ποιος μας πιάνει. Προσοχή στη χρήση. Το υπερ- είναι αρκετό και στην ακραία περίπτωση το άκρος.
|
