|
Ο δίσκος περιστρέφεται στο δισκοδηγό με σταθερή (γωνιακή) ταχύτητα. Όταν λοιπόν γίνεται εγγραφή είναι φυσικό στο εσωτερικό μέρος του δίσκου (περίκεντρο) να εγγράφονται περισσότερα στοιχεία (δυφία) παρά στο εξωτερικό του μέρος (απόκεντρο). Αυτό φέρει σπατάλη χώρου στο απόκεντρο και πιθανά προβλήματα στην ορθή καταγραφή στο περίκεντρο λόγω συνοστισμού.
Με την ανισοτομεακή εγγραφή γίνεται το εξής: Όσο προχωρεί η εγγραφή του δίσκου από μέσα προς τα έξω αυξάνεται η ρυθμοχρονιστική συχνότητα (clock speed) με αποτέλεσμα περισσότερα στοιχεία να εγγράφονται στις απόκεντρες τροχιές κάθε τομέα.
Ένας άλλος τρόπος είναι να αυξάνεται η ταχύτητα περιστροφής του δίσκου όσο η εγγραφή προχωρεί προς το απόκεντρο. Αυτός είναι ο μηχανικός τρόπος και δεν εφαρμόζεται συχνά.
Με την ανισοτομεακή εγγραφή, κάθε τομέας του δίσκου (τρίγωνο της πίτσας) είναι άνισα εγγεγραμμένος με περισσότερα στοιχεία ανά γραμμική κίνηση στο εξωτερικό παρά στο εσωτερικό μέρος του. (βλ. ΣΓνΤ).
|
