|
Που λέτε, ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για να δουλεύει. Αυτή είναι μια πανάρχαια δικαιολογία για τους οκνιάρηδες και τους τεμπελχανάδες. Λένε, προτιμώ να πηδώ από δέντρο σε δέντρο και να μαζεύω/τρώω μπανάνες. Μα έλα που πρέπει πρώτα απ’ όλα να πηδάς και ύστερα να μαζεύεις/τρώεις. Ντξ, μπορείς να αποφύγεις το μάζεμα, αλλά το τρώω δεν μπορεί να το κάνει άλλος για σένα. Άρα έτσι όπως φτιαχτήκαμε πρέπει κάτι να κάνουμε.
Εδώ μπαίνει η εργασιακή ηθική που είναι το κοινωνικό φαινόμενο της εργασίας και παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών για λόγου σου ή για αντιπραγματισμό ή για την ανοικτή αγορά. Το εργασιακό ήθος ήταν σημαντικό στην ανάπτυξη οικονομιών και πολιτισμών. Παντού όμως και πάντοτε υπήρχαν πολιτισμοί, ομάδες ανθρώπων, πολιτεύματα που δεν ήθελαν να δουλεύουν. Οπότε τι έκαναν; Έκλεβαν, λήστευαν, λεηλατούσαν, απαιτούσαν, επαιτούσαν, σκότωναν. Δηλαδή αντικατέστησαν την εργασιακή ηθική με κάτι άλλο.
Αν δεν δουλέψεις δεν θα φας, αυτή είναι η βασική εργασιακή ηθική. Και, για να μπήξουμε την σπόντα μας, η παραγωγή απ’ την εργασία σου, σου ανήκει. Όπως όταν απλώθεις το χέρι σου και αρπάζεις μια μπανάνα. Φα την.
|
