|
Μεγάλη υπόθεση. Στο τέλος της ημέρας είναι περισσότερο παιχνίδι διευθύνσεων. Πού βρίσκεται τι είναι σημαντικό, διαφορετικά όλα θα βρίσκονταν παντού και τίποτε πουθενά.
Διεύθυνση είναι ο τόπος που βρίσκεται οποιοδήποτε δδμνο στην μνήμη ή στον σκλ.δ. Η μνήμη του υπολογιστή είναι μια σειρά από γρμτκβτια, όπου στο καθένα βρίσκονται οκτώ δυφία, μια Οκτάδα, ας πούμε ένα γράμμα. Το κάθε κουτί έχει τη διεύθυνσή του, ένα αριθμό ειδικά εκχωρημένο και μοναδικό. Για να ανακληθεί ένα γράμμα πρέπει ο ντελάλης (το ΛΣ) να φωνάξει τον αριθμό. Συνήθως η μνήμη είναι ένα μητρότυπο με σειρές και στήλες, οπότε το ΛΣ φωνάζει δυο αριθμούς, ένα για την σειρά και ένα για τη στήλη.
Υπάρχουν δυο ειδών διευθύνσεις οι απόλυτες και οι σχετικές. Οι απόλυτες είναι ακριβείς «Odos Hyphaístou 9», ενώ οι σχετικές είναι «πρώτος δρόμος αριστερά, 9 σπίτια πιο πάνω». Δηλαδή οι σχετικές διευθύνσεις σχετίζουν τον τόπο όπου ευρίσκονται δδμνα με τον τόπο άλλων δδμνων.
Βέβαια ο υπολογιστής δεν τριγυρνά άσκοπα την μνήμη μέχρι να βρει τη διεύθυνση. Υπάρχει ο «καταχωρητής διευθύνσεων» (μέρος της μνήμης) τον οποίο συμβουλεύεται για το πού είναι τα ζητούμενα. Σαν να μην αρκούσε αυτό υπάρχει και ξεχωριστός δίαυλος διευθύνσεων για να μην υπάρχουν καθυστερήσεις και σαλατικά.
Στην περίπτωση των σκλ.δ. έχουμε τροχιές και τομείς Οι τροχιές είναι κύκλοι με ελάχιστο πλάτος, όπου γράφονται τα στοιχεία, και τομείς είναι τα κομμάτια της πίτσας όπως είναι κομμένα μυτερά στο κέντρο και πλατιά στον περίγυρο. Ο σκλ.δ. έχει τον δικό του καταχωρητή (διευθυσιολόγιο) μόνο που δεν λέγεται καταχωρητής αλλά ΠΚΦ (Πίνακας Καταχώρησης Φακέλων, FAT). Αυτός ο πίνακας είναι άβατος στο χρήστη και καταγράφει σε πιο μέρος της πίτσας (τροχιά και τομέας) ευρίσκεται ο φάκελος). Διευθύνσεις έχουμε στα δίκτυα, διαδίκτυο και ηλ-τα. Μόνο που εκεί μιλούμε για Εντοπιστές, ιστοδιευθύνσεις και δηλ-τα. |
