|
Εδώ έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Ας ξεκινήσουμε με τον ιατροδικαστή. Μεγάλη ανακρίβεια. Είναι αναμφίβολα ιατρός αλλά δεν είναι και δεν μπορεί να είναι δικαστής. Είναι ουσιαστικά ένας μάρτυρας που παρουσιάζει τα ευρήματα και τις ιατρικές γνώσεις του στο δικαστήριο. Καθόλου δεν δικάζει, αυτό θα το κάνει ο δικαστής αποδεχόμενος ή όχι την μαρτυρία του. Εϊναι δηλαδή ένας πραγματογνώμονας της ιατρικής, δηλ. ιατρογνώμονας.
Ο πραγματογνώμονας είναι γνώστης ενός αντικειμένου που παρουσιάζει μια κατάσταση και τις γνώσεις του στο δικαστήριο που μπορεί πάλι να γίνουν δεκτές ή όχι. Άρα έχουμε σε επιστημονικό γνωστικό επίπεδο δυο είδους μαρτύρων. Τον ιατρογνώμονα (όχι ιατροδικαστή) και τον πραγματογνώμονα καλό γνώστη ενός αντικειμένου. Μεγάλη επικάλυψη με τον πραγματογνώμονα έχει ο εμπειρογνώμονας που λόγω βεβαιωμένης εμπειρίας καταθέτει και αυτός τις γνώσεις του.
Βέβαια και οι τρίς μπορεί να εμφανιστούν σε θέματα και εκτός δικαστηρίων.
Το πιο σημαντικό από τα πιο πάνω είναι να εξοστρακίσουμε τον όρο ιατροδικαστής, ιατρογνώμονας είναι. Όλους βέβαια τους επικαλύπτει ο όρος πραγματογνώμονας.
(Το ιατροδικαστής κάποιος το πήρε από τα γαλλικά και μας το κόλλησε λανθασμένα. (medicine legale). Αυτό θα πει άρπα κόλλα).
|
