|
Αρχικά η λέξη σήμαινε το ψηλότερο σημείο ενός λόφου, μιας στέγης. Και τώρα σημαίνει το ίδιο. Μεταφορικα στον «κολοφώνα της δόξας του».
Αν παρατηρήσετε σε παλιά βιβλία στην τελευταία σελίδα, συνήθως στο κέντρο της, για να έχει το χαρτί μεγάλα περιθώρια φθοράς, υπάρχει ένα κειμενάκι που λέει ποιος είναι ο συγγραφέας του βιβλίου, ποιος και πότε το τύπωσε, σε ποιο χαρτί τυπώθηκε, πόσα αντίτυπα κλπ. Αυτός λοιπόν ήταν ο κολοφώνας του βιβλίου που έδιδε σημαντικές πληροφορίες.
Σήμερα ο κολοφώνας βρίσκεται συνήθως στην πίσω σελίδα του ψευδότιτλου, τέταρτη σελίδα, και δίνει πολύ περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο. Έ, αυτός ο κολοφώνας υπάρχει και σε κάθε ιστοτάξιο που σέβεται τον εαυτό του. Στον κολοφώνα περιγράφονται τα συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του, αναγνωρίζονται οι συνεισφορές, δίνονται στοιχεία για τον διακομιστή και το λογισμικό κ.α. Γυρέψετε τον κολοφώνα αυτού του ιστοταξίου.
|
