|
Ίσως να παρατηρήσατε ότι τα αγγλικά ταιριάζουν πολύ με τους υπολογιστές. Ε, τα αμερικανάκια που έκαναν τους υπολογιστές φρόντισαν να μιλούν τη γλώσσα που μιλούν τ’ αμερικανάκια. Δικαιολογίες. Απλώς την κάθε στιγμή πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις να κάνεις, με άνεση και σχεδιασμό. Αν θα κάνεις πράματα συνεχώς κάτω από τη πίεση της ανάγκης και με προχειρότητα, βράσε όριζαν.
Ύστερα από τον τηλέγραφο, και τον κώδικα Μορς και πολλούς άλλους κώδικες, που ήταν βασικά αριθμοί και γραμμές που αντιστοιχούσαν σε γράμματα, το 1963, μπροστά στις αυξημένες ανάγκες της τηλεγραφίας και της αναμενόμενης πλημμυρίδας της υπολογιστικής, τα Αμερικανάκια έφτιαξαν ένα κώδικα που αντιστοιχούσε στα γράμματα του αγγλικού αλφάβητου. Το πρώτο θέμα ήταν να δώσουν ένα αριθμό στο κάθε γράμμα, σημείο στίξης και αριθμητικό χαρακτήρα. Το δεύτερο ήταν να του δώσουν μια δυαδική αξία, δηλαδή πώς το κάθε γράμμα να γράφεται με 0 και 1 για να τον αναγνωρίζουν οι ψηφιακοί υπολογιστές.
Επειδή αρχικά χρησιμοποιήθηκαν 7 δυφία (δυαδικά ψηφία) για τον κάθε χαρακτήρα οι συνδυασμοί απέδιδαν 128 χαρακτήρες. Δηλαδή οι αριθμοί από το 0 έως το 127 αντιστοιχούν σε μικρά και κεφαλαία γράμματα του αγγλικού αλφάβητου, σε τελείες και κόμματα και άλλα, και σε αριθμούς από το 0 έως το 9. Μάλιστα οι πρώτοι 32 συνδυασμοί αποδόθηκαν σε στοιχεία ελέγχου και εκτύπωσης. Για παράδειγμα το Γράμμα C έχει αριθμό 67 και σε δυαδική μορφή είναι 1000011. Το γράμμα c έχει αριθμό 99 και δυαδική μορφή 1100011.
Ύστερα, τα δυφία για τον κάθε χαρακτήρα, αυξηθήκαν σε 8 (επεκταμένος ΑΠΚΑΠ) και οι δυνατότητες αναπαράστασης χαρακτήρων έγιναν 256. Οι πρόσθετοι 128 χαρακτήρες χρησιμοποιήθηκαν για ένα οποιοδήποτε άλλο αλφάβητο ή για περισσότερα αγγλικά σύμβολα χαρακτήρες και γραφικά.
Ο κώδικας ΑΠΚΑΠ εξακολουθεί να είναι βασικός στην υπολογιστική. Αναγνωρίζεται από όλα τα συστήματα ή πλατφόρμες και πάντα δίνεται η πιθανότητα φύλαξης κειμένων σε ΑΠΚΑΠ. Βέβαια έχουν αναπτυχθεί και άλλοι κώδικες για χαρακτήρες όπως ο Μονοκώδικας (Unicode). Λίγα λίγα όμως γιατί θα συγχυστούμε.
|
