|
Το @ το είχαμε ως «ανά» ανά τους αιώνες. Πιθανό μάλιστα να παρήλθε από τη λέξη «ανά» στις εμπορικές συναλλαγές. Τρεις όρνιθες @νά 2 τάλαντα μας κάνουν 6 τάλαντα. Ήταν ακριβές τότες οι κότες. (Έχει κάποια βάση καθότι το α είναι ελληνικό, όχι λατινικό, a).
Το ανά φαίνεται να διαμορφώθηκε σε @ σε μεσαιωνικά μοναστήρια. Με τη χρήση του ως συμβόλου και σήμανσης για το ηλ-τα, το αγγλικό «at» πού είχε την έννοια «ανά» ντύθηκε την κατευθυντική του έννοια «προς». Στα ελληνικά μπορούμε να το πούμε «ατ» ή καλύτερα «ανά», που ως κατευθυντικό σημαίνει άνω, επί, παντού ή περί, (ανά τον κόσμον, ανά το διαδίκτυο, ανά τας ρύμας και αγυιάς). @νά λοιπόν.
-Και το παπάκι τι κάνει;
-Πα πα πα.
|
